`Wie goed luistert, hoort de toekomst`, roep ik vaak. 

Ik las dat de nieuwe Minister voor Langdurige Zorg en Sport, Conny Helder, deze uitspraak al direct invulling gaf. Zij ging in gesprek met ouders van een kind met een complexe meervoudige beperking. Een hele belangrijke zet. Nog beter, zij geeft aan contact te houden met dit gezin.

Andere kant van de tafel
Als moeder van een dochter met downsyndroom zit ik ook aan de ‘andere kant’ van de tafel. Dagelijks ervaar ik wat de impact is van de huidige systeeminrichting en de beleidskeuzes die ver af staan van onze leefwereld. Ik merk dat wij, als naasten, nauwelijks worden (h)erkend door politiek, bestuur en beleidsmakers als gesprekspartner. Terwijl we vanuit de concrete praktijk toch volop voorbeelden kunnen delen, oplossingen aandragen en laten zien waar het echt omdraait in een gezin met extra zorg.

Muren frustreren
De buitenwereld denkt vaak dat onze zorglast voortkomt uit de extra zorg voor onze dochter. De zorg voor haar zit inderdaad 24/7 onder mijn huid. Toch ervaar ik de zorglast zelf anders. De door mij ervaren zorglast komt vaak voort uit de hokjes, muren, regels waar we tegen aan lopen om de dromen van onze dochter te realiseren. Hoe houden we zelf regie over haar leven? Frustratie, tijd en teleurstelling zijn vaak emoties die daarbij horen. Terwijl we in het dagelijks leven van ons gezin zo denken in kansen: hoe kan het wel? Deze zorglast vanuit het systeem slaat onze positiviteit met regelmaat neer.

Bestuur, toezicht en invloed van cliënten en naasten
Deze ervaring is voor mij een belangrijke drijfveer om in mijn werk bestuur en toezicht uit te dagen om in hun organisatie en in samenwerkingsverbanden vroegtijdig verbinding te leggen met professionals, cliënten en inwoners en hun naasten.

Dat is meer dan alleen een werkbezoek afleggen, een kop koffie drinken of bij ideevorming de client te bevragen. Het gaat om het fundamenteel en structureel luisteren en verbinden van de ervaringen, gevoelens, ideeën en frustraties van deze mensen. Ook op het niveau van bestuur en toezicht.

Vaak ontstaan door deze samenspraak echt andere inzichten en worden gedragen keuzes gemaakt die beter aansluiten op de (gezamenlijke) professionele uitvoeringspraktijk en de zorgvragen van cliënten, inwoners en hun naasten!

Governancecode Zorg 2022 als stimulans
Ik juich de geactualiseerde Governancecode Zorg 2022 dan ook toe. Deze code daagt uit om de professionele medezeggenschap, naast de bestaande waarborgen voor OR en CR, nog sterker invulling te geven.

De praktijk is weerbarstig. Dat merk ik ook in mijn rol als toezichthouder in zorg en welzijn. Dat laat niet onverlet om met elkaar de uitdaging aan te gaan om invloed te geven aan cliënten en hun naasten!

Wat gaat u doen?
Wilt cliënten, inwoners en professionals echt en structureel invloed geven bij beleidskeuzes of de ontwikkeling van innovatieve antwoorden binnen uw samenwerkingsverband? Dan zet ik mijn kennis daarvoor natuurlijk graag in.